gestrand op kantoor ;-(

Hoi iedereen,

Een beetje vroeger dan gepland hierbij een update van mijn eerste week Jakarta. Waarom? Omdat ik gestrand ben op kantoor vanwege het spitsuur en de regen. Ik heb net een half uur op een taxi staan te wachten en er kwam er geen een langs die beschikbaar was. Welkom in Jakarta! Ik ga het over een uur dus nogmaals proberen (dan is het 7pm dus zou het moeten lukken) en ondertussen vul ik de tijd met iets prettigs; zoals deze blog schrijven ;-)

Alles is prima hier tot nu toe (behalve dan het verkeer, dat zal je begrijpen). Ik ben vorige week dinsdag hier aangekomen (laat) en ze hadden me ondergebracht in een leuk hotel maar met de kleinste kamer die ik ooit gezien heb. Kan Amsterdam nog iets van leren!

Daar moest ik dus zo spoedig mogelijk uit zien te komen. Gelukkig had de staf in het kantoor al wat mogelijke appartementen voor me op een rijtje gezet dus ik heb de eerste dag meteen mijn (door hen opgezet) schema veranderd zodat ik ze kon gaan bekijken. Heb er twee gezien dezelfde middag en meteen de volgende dag contract geregeld voor een van de twee. Afgelopen zaterdag kon ik er al intrekken dus dat was prima geregeld!

Voor het verhuizen druk met drie volle dagen op kantoor, vol met introductie gesprekken van alle ontwikkelingen programma's die ze hier in Indonesie hebben en afdelingen als administratie, logistiek en financiën natuurlijk. Heerlijk, al die formulieren - maar niet heus.

Het kantoor is leuk, helaas ligt het aan een hele drukke doorgaande weg (vandaar dus de problemen met hier weg komen). Het is een complex van een aantal gebouwen - in een zit dus Oxfam en in de andere zitten wat andere grote INGO's (International Non-Government Organizations), zoals Care en Safe the Children. Zwembad in de tuin, dus wie will nog meer? Het is een oud huis dus niet echt geschikt voor een kantoor maar des te leuker om in te werken! Beetje zoals het kantoor in Cambodja eerst was voordat ze verhuisden naar een hightech kantoor.

Indonesiers hebben humor en dat is super leuk! Ze lachen veel, eten nog meer en zoeken elke gelegenheid op om een feestje te bouwen. Heerlijke sfeer om in te werken en ineens valt mijn gelach niet meer zo veel op (in Cambodja maakte ik er diverse mensen wakker mee). De eerste drie dagen waren dus super leuk, maar wel vermoeiend zoals altijd als je moet zitten en luisteren en nog niets kan doen.

Het hotel en het kantoor staan in dezelfde wijk (Zuid Jakarta) maar omdat Jakarta zo groot is lijkt dat niet zo (er wonen meer mensen in Jakarta dan in heel Nederland). Mijn hotel staat in het noorden van de wijk, midden in een gebied met veel restaurants, bars, malls etc - dus echt een expat wijk. Super gezellig en handig alles op loopafstand. Omdat dit me beviel heb ik dan ook gekozen voor een appartement in dezelfde wijk.

Op zaterdagmorgen kon ik dus na het uitchecken in het hotel lopend naar mijn nieuwe appartement ;-) Ik had natuurlijk wel iemand van het appartement om mijn bagage over te brengen - ja, zo gaat dat hier. Het voelt af en toe nog als een koloniaal gebeuren maar ze doen het niet alleen voor buitenlanders, maar ook voor Indonesiers.

Eenmaal in mijn appartement kwam ik er achter dat ik niet echt goed had gekeken de eerste keer want het bleek dat er behalve meubels niets in stond. Ik bedoel dan dat er wel een keuken in zit, met magnetron en twee kookplaten maar geen pan of bestek e.e. te bekennen. Een bed met kussens maar geen beddengoed! Even snel navraag gedaan en ja, dit was een 'unserviced apartment'. Geen schoonmaak dus (waar ik blij mee ben want doe het liever zelf) maar ook geen mandjes, roerdingen, handdoeken etc etc.

Na het uitpakken van mijn koffer moest ik dus als de sodemieter naar de supermarkt op jacht naar allerhande huishoudelijk spul om de eerste dagen door te komen. Als je nog geen idee hebt van je omgeving en de prijzen niet echt kan inschatten is dat best een hachelijke bezigheid. Maar FUN!! Ik kwam terug met 1 lepel, 1 fork, 2 borden, 1 wok. Dat is al heel wat in 1 winkel! Lakens werden nog een hele uitdaging maar ook daar had ik geluk en liep ik per toeval tegen een groot winkelcentrum aan waar een Debenham zat (groot engels warenhuis). En die verkopen dus LAKENS! Ik helemaal blij dus terug naar huis! Het was super om na bijna twee weken (week in bangkok en enkele dagen in Jakarta) uit de hotels te zijn en weer een woonkamer, keuken, slaapkamer en badkamer te hebben! Je kan het je bijna niet voorstellen hoe blij ik was. Heb een vreudgedansje gemaakt in mijn huisje, met een lokaal biertje in mijn hand ;-)

Zondag verder geschopt, maar ook eens goed rust genomen want dat was wel even nodig. Lekker voor de tv hangen is altijd goed dan! Heb ongeveer 50 kanalen dus daar houd ik het wel 6 maanden mee uit. Zondag extra taak op mijn lijstje: zoeken naar een fiets! Ik kan taxi's nemen van werk naar huis en omgekeerd maar het verkeer maakt dat je soms een uur er over doet voordat je er bent en dat is frustrerend. Hoewel de staf het hier debiel vindt dat ik wil gaan fietsen is het best te doen volgens mij. Zeker als ik de kleinere wegen neem en niet de doorgaande routes pak (in ieder geval zo min mogelijk). Helaas waren alle fietsen die ik vond te duur voor mijn korte verblijf hier (want ik heb een 6 maanden contract en laat de fiets hier achter natuurlijk). Dus het blijft nog even op mijn lijstje staan.

Maandag weer naar kantoor; nog meer introductie gesprekken; bah! Dinsdag was gelukkig de laatste dag van de gesprekken en nu kan ik eindelijk wat gaan doen. Gisteren vanuit mijn appartement gewerkt omdat er iemand kwam om internet te installeren en net als in NL weet je nooit wanneer die voor je deur staan. Maar uiteindelijk succes want ik heb internet nu thuis en dat helpt een hoop! Omdat het zo rustig was om me heen kon ik me goed concentreren en heb ik een begin gemaakt met de opzet van een verbeterblan voor de HR afdeling hier en een opzet voor het veranderplan van de organisatie (dan weten jullie nu ook meteen wat mijn opdracht is hier). Lekker om de hoofdlijnen nu al uitgezet te hebben, dat maakt mijn werk volgende week makkelijker.

Vandaag (donderdag) is laatste werkdag van de week want zaterdag is een nationale feestdag en net als in heel Azia geven ze je dan een andere dag vrij (dus morgen, vrijdag). Dat is waarschijnlijk een extra reden voor de drukte op de weg; iedereen gaat op pad!

De komende drie dagen gaan dus volledig gebruikt worden voor het zoeken en kopen van de fiets want dit gaat me niet nog een keer gebeuren!

Dit was weer lang genoeg, dus tot horens allemaal en tot de volgende keer!

Nelleke

Oeps: vergeet nog een mijlpaal te vermelden: afgelopen maandag is de nieuwe president aangetreden; feestelijk verslag op tv! Het waren de eerste echt democratische verkiezingen en dit is de eerste keer dat een gewone man van het volk is gekozen. De verwachtingen zijn hoog en de spanning is te voelen. Een leuke tijd om hier te zijn en dat mee te kunnen maken!