we gaan op reis en we nemen mee......

Hi iedereen,

Ik schrijf dit, zittend aan een tafeltje op Kuala Lumpur airport, na de eerste etappe van mijn reis succesvol te hebben volbracht en genietend van een lekker kop koffie. Het leven kan vast beter, maar dit is al heel prima kan ik je vertellen. Ik heb nu vier uur wachttijd voordat ik aan mijn tweede deel van de reis KL-Amsetrdam kan beginnen dus genoeg tijd voor fun and games! ;-)

Maandag 30 sept was mijn officiele laatste werkdag bij Oxfam en zoals dat gaat zijn die altijd hectisch. Ik had niet alleen mijn eigen zaken te regelen maar ook de introductie van een nieuwe financiele manager onderhanden. Leuk op je laatste dag! Vanaf dat moment zou het vakantie worden tot vandaag, maar helaas.

Ik had de waarschuwingssignalen ook niet moeten negeren, want elke keer als ik op de zaak was begon ik te niezen en had ik het koud. Dat kwam echter elke keer weer goed omdat ik slechts hier en daar een dag op kantoor was en voor de rest de laatste weken heel veel thuis heb gewerkt (waar het lekker warm is). Maandag dus weer sniezen, koude rillingen etc, maar die gingen dit keer niet meer weg helaas. Van maandag op dinsdag behoorlijk beroerd geweest van een enorme hoofdverhoudheid - op dinsdag zelf ging die over in een stevig griep en de ellende was begonnen. Om een lang verhaal kort te houden: het heeft me vier dagen in ellende gehouden - binnen, maar niet in bed want dat werkt hier niet en maar vitamines en water innemen als een gek. Al mijn leuke plannen om met iedereen en niemand te gaan eten, koffiedrinken en shoppen gingen volledig stuk ;-( Was geen happy campertje, kan ik vertellen!

Op zaterdag besloot ik dat ik er genoeg van had en niet de zoveelste leuke afspraak ging afzeggen. Het was een lunch met mijn baas en haar man (waar ik een paar opdrachten voor gedaan heb, dus die ken ik ook goed) en nog naar een geweldige italiaan ook. Die ging dus door, dan maar met sniezen en neus snuiten (wat in Cambodja al helemaal niet gedaan wordt, maar wat moet je als het je neus uit komt stromen?) Het was erg gezellig en na twee glazen witte wijn voel je vanzelf al een stuk beter ;-) De rest van de middag was ik weer mallootje, maar dat had ik er voor over. Zondag stond er weer een op de agenda en gelukkig ging het ietsje beter met me dus ik kwam daar ietsje beter doorheen. De middag was het dan eindelijk zo ver dat ik eens kon beginnen aan het uitruimen van mijn appartement en uitzoeken wat ik mee wilde nemen. Ben niet zo heel ver gekomen kan ik je melden ;-)

Maandag was een ochtendje van de nodige boodschappen - helaas was er nog heel veel dicht omdat de meeste mensen een compensatiedag hadden voor de nationale feestdagen van de week ervoor. Heerlijk systeem toch in Cambodja. De middag moest ik op mijn fietsje (want de brommer had ik de week ervoor al ingeleverd op kantoor) naar kantoor voor een combinatie gesprek (2 jaar functioneringsgesprek en exit gesprek in 1: was een giller!), afscheidsborrel met de collega's (omdat dat uitgesteld was van de week ervoor) en mijn fiets inleveren (boe, nu had ik echt geen vervoersmiddel meer). Op maandagmorgen, in bed, had ik me ook ineens gerealiseerd dat 9 oktober niet op een donderdag valt maar op de woensdag ervoor - dat betekende dus dat ik ineens haast moest gaan maken met inpakken en opruimen! Gelukkig dat ik het op tijd merkte want anders was ik behoorlijk in de aap gelogeerd geweest ;-(

Drie jaar in Cambodja, mijn god! Ik dacht dat ik erg voorzichtig was geweest met het aanschaffen van dingen (zodat ik ze niet allemaal in mijn koffer hoefde te proppen) Helaas niet gelukt ;-( Ik heb een enorme hoeveelheid kleren en schoenen aan collega's gegeven, een deel verkocht aan een tweede hands winkel en toch had ik vanmorgen nog steeds een stapel waar ik twee tassen voor nodig had en dat kon niet! Er is dus nog een hele tas vol met kleren weggedaan - zonde!

Inchecken in Phnom Penh werd dus nog een hele toer en ik keek er niet naar uit. Nu heb ik een goede tactiek: veel lachen, veel Kmai praten en uitleggen dat je naar huis vertrekt. WERKTE!! Ik was een gelukkig meisje toen ik wegkwam met 5 kilo extra zonder bijbetalen. Had in totaal 35 kilo en dat kan niet. Handbagage is het volgende probleem: mag twee tassen van max 7 kilo elk. Ik had mazzel dat ze het niet gewogen hebben want ik weer wel zeker dat het over de 10 kilo ELK is ;-) Ik sjouw me dan ook een breuk - zelfs alleen op de luchthaven......OEF!

Ik ben tot nu toe zo bezig geweest - met ziek zijn (ben nog steeds niet helemaal van mijn hoofd verkoudheid af), inpakken, inchecken, vlucht halen - dat ik nog geen tijd heb gehad om na te denken over het voelt om Cambodja en alle mensen die ik daar heb ontmoet en mee heb gewerkt te verlaten. Ik heb wel wat afscheids mailtjes en textjes gestuurd en dan voelde ik me wel even verdrietig en weet zeker dat ik bepaalde mensen echt wel ga missen. THANK GOD FOR SKYPE!!!

Nou, de koffie is op dus die ik ga ik maar even snel bijbestellen - helaas staat er een grote rij voor de kassa dus eventjes wachten (maar daar ben ik goed in geworden ;-)

Om 11.55 stap ik in het vliegtuig naar Amsterdam (in 1 ruk door) en ik hoop dat er genoeg ruimte naast me vrij is dat ik kan uitstrekken en wat kan slapen. Donderdagmorgen kom ik dan aan om 7.55 in Amsterdam.

Alle mensen in NL: zorgen jullie dat het mooi weer is de komende 10 dagen dat ik in NL zal zijn? (voordeel is dat jullie er dan ook zelf van kunnen genieten tijdens de herfstvakantie ;-)

Wordt vervolgd zodra ik wat meer weet van sollicitaties (hoop op een tweede ronde gesprekken bij Greenpeace, Amsterdam) en verdere plannen (ga op 21 oktober naar Panama maar moet nog heel veel regelen hiervoor) !

Groetjes!