Eerste werkweek

Hoi iedereen,

Hoewel de eerste werkweek er nog niet helemaal op zit (heb nog vier uur te gaan) schrijf ik - voor de nieuwsgierigen onder jullie- alvast mijn eerste bevindingen op. Morgen is het Human Rights day en mijn eerste officiele vrije dag. De baan begint goed ;-) Waarschijnlijk krijg ik zaterdag internet in mijn appartement - of niet - maar ik neem maar even geen risico en schrijf mijn blog vandaag.

Het is een rare week, geheel en ook weer niet geheel zoals verwacht.
'Geheel' in de zin dat ik erg veel alleen in een kantoor zit, niet veel te doen heb en dus maar alle stukken doorlees die ik in mijn bezit heb. Op deze manier word ik wel wat wijzer tav de organisatie, doelstellingen, plannen, beleid e.d. Ik krijg eindelijk een completer beeld van waar ik terecht ben gekomen en er komen al duizenden vragen in me op die ik helaas nog nergens kwijt kan. Dat is maar goed ook want je kan mensen hier echt niet overvallen in de eerste weken met een lijstje vragen. Dat zou bijzonder onbeleefd zijn en ik zal dus geduld moeten hebben en het stukje bij beetje doen.
'Geheel niet" slaat op het feit dat ik aangenaam verrast was dat ik een kantoor heb, een bureau, een (weliswaar geleende en tijdelijke) laptop én dat mijn collega stafmedewerker Setha al helemaal ingericht was in 'ons' kantoor. Een werkend geheel dus en dat al op maandag! Ik ben menig opdracht in Nederland op een slechtere manier gestart!
Setha heeft het goed voor elkaar: een goede bureaustoel, twee printers (1 kleuren) en een scanner! Hij heeft zichzelf ook een leuk plekje in de kamer gegeven. Slimme vent! Dat gaat nog lachen worden ;-) De eerste dag hebben we even opnieuw kennis gemaakt en ik geloof dat hij in de tussenliggende weken zijn engels heeft geoefend met iemand want het is een heel stuk beter dan in de kennismakingsweek. Prettig! Het probleem blijft echter nog steeds dat zodra je terug gaat praten, de cambodjanen de draad kwijt raken. Hetzelfde probleem als ik heb met K'mer dus :-( Lastig! Verder de eerste dag besteed aan lezen, lezen en lezen en nog even een kort bezoekje van mijn 'baas' die kwam zien of alles in orde was. Hij gaf aan dat ik misschien zijn computer ga krijgen want ze krijgen het gewoon niet voor elkaar om er 1 voor mij te bestellen. Aardig van hem, toch?
Richard vertelde me over een congres op dinsdag over de ontwikkelingen in de laatste 10 jaar in de visserij hier en ik heb meteen de koe bij de horens gepakt en mijn baas gevraagd of ik daar naar toe kon. Vond hij wat vreemd maar hij stemde wel toe en regelde dat ik naar binnen mocht. Hij zou er zelf ook zijn en me dan introduceren bij wat mensen. Spannend ;-)
Dinsdag een spannende reis gemaakt met de tuktuk chauffeur van Richard, dit omdat ik alleen een straatnaam had van het congres en niet een nummer. De aardige man heeft heel wat af zitten zweten op zijn brommertje, maar uiteindelijk hebben we het netjes gevonden. Hij was bijzonder opgelucht en wist plotsklaps niet meer hoeveel hij voor de rit wilde hebben. Leuk, toch? Het congres was massaal en ik heb me netjes achterin de zaal gezet - wat bescheiden opstellen dacht ik - hoewel dat niet naar de zin van de organisatie was. Die willen blijkbaar alle buitenlanders vooraan hebben- lekker zichtbaar :-(. Ik heb beleefd geweigerd. Het congres begon met de binnenkomst van de hoogwaardigheidsbekleders (waaronder de grote baas van FIA waar ik voor werk) en met de inzegening door vier monniken. De ochtend werd besteed aan speeches, dansjes, liedjes en een gedicht. Alles over vissen natuurlijk ;-) Ik kon alles goed volgen omdat ze netjes koptelefoon verstrekten aan de buitenlanders met een vertaler aan de andere kant. Niet alles is te begrijpen want de vertaler had zijn beperkingen en soms kwamen er alleen maar flarden van zinnen langs. Dan kon je zelf de ontbrekende stukken invullen. Ook leuk ;-)
De lunch werd verzorgd en ik zag ook mensen met lunches lopen en zitten (rijst in een bakje met wat onduidelijks erbij) maar hoewel ik goed gezocht heb kon ik toch echt niet vinden waar het vandaan kwam. Dan maar op zoek naar een eigen lunch. Gelukkig zaten we naast een universiteit en ik vond al snel de kantine daar. Iets anders dan bij ons natuurlijk, de keuken overdekt en de tafels en stoelen lekker in de buitenlucht. Ik ben gewoon gaan zitten en heb weer gelachen toen de paniek uitbrak. Oei, een Barang (blanke) ! Er werd duidelijk iemand gezocht en naar voren geduwd die mij moest bedienen. Waarschijnlijk sprak hij wat Engels... Hoe opgelucht keek hij wel niet toen ik netjes in het K'mer bestelde! Ik heb zelden zo'n grote glimlach gezien :-0 We zijn vriendjes gebleven de hele lunch en af en toe kwam hij even langs om te kijken of alles goed was. Ach, soms kan je hier echt wel lol hebben als Barang! Afrekening was weer een genot- 1 dollar voor een groot bord gebakken rijst met groenten en gratis thee- en in het K'mer natuurlijk. Ik werd vrolijk uitgezwaaid. Jammer dat het zo ver van mijn huis is, anders ging ik er vaker eten. Leuk!
Ik had verwacht veel buitenlanders tegen te komen (sponsers e.d.) maar helaas. In de hele zaal zaten in totaal vijf Barangs en hoewel ik tijdens de pauze wat met ze heb geprobeerd te praten, waren ze niet echt enthousiast om contact te leggen. Jammer. Ik had nog meer contact met cambodjanen die werkten voor oXfam Australie. De middag van het congres was iets meer informatief, er kwamen wat cijfers op tafel en ze hebben echt wel een hoop bereikt in 10 jaar tijd in de visserij hier. Zo zijn ze het enige land in de omgeving die wetgeving op Visserij gebied heeft en het ook (probeert) na te leven. Hierna ontstond een conflict in de zaal over wie nu wel en niet een afgevaardigde was van een bepaald district. Hoewel ze ons steeds vertellen dat je hier je geduld niet mag verliezen en niet je stem mag verheffen, hadden deze cambodjanen die regels waarschijnlijk nooit gehoord. De stemmen gingen steeds meer omhoog en op het eind praten ze allemaal luid genoeg om in een zaal van 400 man zonder microfoon bijzonder goed verstaanbaar te zijn. Vreemd! Om 4 stond mijn eigen tuktuk weer klaar om me op te halen en hoewel het programma nog niet helemaal gedaan was ben ik maar afgetaaid. Ik had het wel gezien.

Gisteren en vandaag ben ik alleen op kantoor. Setha had gisteren een afspraak maar waar hij vandaag is, het is een raadsel! Ik moet nu echt de radio aan gaan zetten anders val ik in slaap tijdens het lezen. :-( Morgen gelukkig vrij en dat is hard nodig want ik moet echt op zoek naar broeken en truitjes/shirst met lange mouwen want de airco hier in 'killing me' .

Sorry voor het enorm lange verslag- moest even een beeld neerzetten ;-) Gelukt? Plezier met de foto's van mijn geweldig sjieke kantoor ;-)

Dank jullie allemaal voor jullie reacties, het is elke keer weer een soort kadootje (maar dan zonder Sinterklaas) als iemand iets geschreven heeft. Ook mijn 'gevolg' in Belgiê bedankt! Super leuk dat jullie ook meelezen!